Sveto pismo Staroga zavjeta, preveo: Đura Daničić, a Novi zavet po prevodu Vuka Karadžića i svetog arhijerejskog sinoda, po ispravkama i prevodima Svetog Vladike Nikolaja.

Biblija ili Sveto pismo je zbirka knjiga, koje Jevreji i hrišćani, svako na svoj način, smatraju svetim. Deli se u dva velika dela: Stari i Novi zavet.

Hrišćani je proučavaju kao svoju najvažniju knjigu u kojoj nalaze reč Božju. No, Biblija je uz to i spomenik istorije čovečanstva, jedna od najstarijih knjiga, u kojoj je genij jevrejskog naroda asimilirao i dalje obogatio razmišljanje i mudrost drevne Mesopotamije i Egipta, da bi ih onda, obogaćene grčkim genijem kroz Novi zavet i hrišćanstvo uneo u tadašnji grčko-rimski svet. Tako je Biblija ušla u temelje naše evropske kulture i civilizacije. Dovoljno je spomenuti, da su kod nas Slovena, kao i kod drugih evropskih naroda, prevodi nekih delova Biblije na staroslovenski jezik prvi pisani spomenici. Bez Biblije, dakle, ne možemo proučavati nastanak i razvoj svoje vlastite pismenosti, a bez nje bez njene istorije, tematike i simbolike ostaje nam nerazumljiva ogromna evropska i domaća umetnička baština: književna, muzička, vajarska i slikarska.